Xθες είχα τη χαρά να συμμετάσχω στην εκδήλωση της Women Act για τα εγκαίνια του νέου της hub στην Πάτρα, επιδιώκοντας κι εγώ με τη σειρά μου να συνεισφέρω στο δημόσιο διάλογο για την ανάδειξη του ρόλου της σύγχρονης γυναίκας.
Θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάποια από τα σημεία της ομιλίας μου, που θεωρώ ότι πρέπει να αποτελέσουν τροφή για σκέψη (και πράξη) όλων μας, ανεξαρτήτως φύλου.
• Είναι γεγονός πως ακόμη και σήμερα τόσα χρόνια μετά την κατάκτηση των δικαιωμάτων των γυναικών, αλλά και τους διαχρονικούς αγώνες για την ισότητα των φύλων πολλές γυναίκες βρίσκονται σε μία άτυπη αιχμαλωσία, αφού ο ανδροκρατούμενος κόσμος μας δεν αποδέχεται ούτε τις ικανότητες, ούτε τη δυναμική, ούτε το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσουν στην πολιτική, στην κοινωνία, στην οικονομία.
• Από το παρελθόν έως σήμερα όμως, θα διαπιστώσουμε πως είναι αμέτρητες οι γυναίκες που έγραψαν τη δική τους ιστορία και άνοιξαν νέους δρόμους, έχοντας τα εξής κοινά στοιχεία: την υπέρβαση, την επιμονή, την ανθεκτικότητα, τη θέληση και τη δύναμη να δηλώσουν βροντερά «παρούσες» απ’ όποια θέση κι αν βρίσκονται.
• Παρ’ όλα αυτά η ισότητα εξακολουθεί να αποτελεί ζητούμενο ακόμη και στις προηγμένες κοινωνίες.
Είναι χαρακτηριστικά τα στοιχεία που δείχνουν τον απογοητευτικά μικρό αριθμό των γυναικών που συμμετέχουν στα κέντρα λήψης των αποφάσεων παρά τις προσπάθειες, που γίνονται τα τελευταία χρόνια για την ενεργοποίησή τους.
Ενδεικτικό των στοιχείων αυτών είναι πως οι γυναίκες είναι αρχηγοί κρατών σε 21 χώρες, ενώ 119 χώρες ουδέποτε είχαν γυναίκα ηγέτη.
• Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων (EIGE), η χώρα μας κατέχει την τελευταία θέση στον Δείκτη Ισότητας των Φύλων στην Ευρωπαϊκή Ένωση – στην πολιτική συμμετοχή και στην εκπροσώπηση των γυναικών στην οικονομική και κοινωνική εξουσία.
Σήμερα στην Ελλάδα, στην κυβέρνηση συμμετέχουν εννέα γυναίκες, ενώ μέχρι και πριν τον ανασχηματισμό του περασμένου Αυγούστου, το ρεκόρ σε γυναίκες υπουργούς είχε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2009.
• Και δε θα μπορούσε παρά να γίνει μια ξεχωριστή αναφορά σε μία γυναίκα υπόδειγμα στο δημόσιο βίο, η οποία υπήρξε και η μόνη πρόεδρος κόμματος στο ελληνικό κοινοβούλιο. Στην αείμνηστη πρόεδρο του Κινήματος Αλλαγής, Φώφη Γεννηματά, η οποία υπήρξε εκ των γυναικών που άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στη χώρα μας, αλλά και στη δημοκρατική μας παράταξη, μία παρουσία με έντονους συμβολισμούς που σε κάθε της βήμα ενθάρρυνε με την παρουσία και τη δράση της όλες τις γυναίκες να αποκτήσουν ενεργό ρόλο στη δημόσια σφαίρα.
• Σήμερα είμαστε λίγες, όμως είμαι σίγουρη ότι μπορούμε να γίνουμε πολλές περισσότερες.
Οι γυναίκες μπορούν και θέλουν να οικοδομήσουν γέφυρες ελπίδας στον κόσμο. Το απέδειξαν άλλωστε σε δύσκολες συγκυρίες και συνθήκες.
• Η χώρα μας μετά τη μακρά δημοσιονομική κρίση, βρέθηκε και στη δίνη της πανδημίας, η οποία εξακολουθεί να δοκιμάζει το δημόσιο σύστημα υγείας, το κοινωνικό κράτος, τις ανθρώπινες σχέσεις και την αξιοπρέπεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες.
Σε αυτό το ευμετάβλητο περιβάλλον οι γυναίκες, «εγκλωβίστηκαν» στους πολλαπλούς ρόλους και τις ευθύνες τους, με αποτέλεσμα να υποβαθμιστεί η θέση τους.
Όμως δεν πρέπει να μεμψιμοιρούμε.
Γιατί ακόμη κι ενώ μέσω πανδημίας, οι γυναίκες ήταν αυτές που ξεχώρισαν για την στρατηγική διαχείριση της.
• Σύμφωνα με έρευνα των Πανεπιστημίων Λίβερπουλ και Ρέντινγκ, την οποία δημοσιοποίησε το Κέντρο Ερευνών για Οικονομικές Πολιτικές οι γυναίκες ηγέτιδες κρατών αντέδρασαν ταχύτερα και αποφασιστικότερα από τους άντρες ομολόγους τους στην πιθανότητα αυξημένης θνησιμότητας από την πανδημία.
Αυτός ήταν ένας από τους παράγοντες που εξηγεί γιατί οι χώρες με αρχηγούς γυναίκες είχαν «συστηματικά και σημαντικά καλύτερα αποτελέσματα στη διαχείριση της κρίσης του κορονοϊού, από τα κράτη στα οποία ηγούνται άντρες.
• Είναι οι γυναίκες που βρέθηκαν σε θέσεις «κλειδιά» που έκαναν τον κόσμο μας καλύτερο!
Αντλώντας λοιπόν δύναμη από όλες αυτές και ξεκινώντας από τον ίδιο μας τον εαυτό, στο οποίο πρέπει να πιστέψουμε, όλες μαζί μπορούμε να αναδείξουμε το ρόλο της γυναίκας και τη μοναδική αξία που έχει για την κοινωνία, την πολιτική, την επιστήμη, την οικογένεια.
• Πέρα από αυτό όμως, χρειαζόμαστε πολιτικές, φιλικές προς τις γυναίκες, ώστε να δημιουργηθούν κατάλληλες υποδομές που θα τους επιτρέπουν να συνδυάζουν καριέρα και οικογενειακή ζωή. Πολιτικές που θα ενθαρρύνουν τη μητρότητα και θα διασφαλίζουν την απρόσκοπτη πρόσβαση της γυναίκας στην γνώση, στην απασχόληση και στη συμμετοχή στα κοινά, όχι κατ’ ανάγκην λόγω της ποσόστωσης, αλλά κατ’ επιλογήν!
• Xρειάζεται μια νέα προσέγγιση της ηγεσίας, της διεκδίκησης διαφορετικών ρόλων, για την κατάρριψη κάθε στερεότυπης αντίληψης.
Οι μάχες για ίσα δικαιώματα και ίσες ευκαιρίες είναι μπροστά μας, γι’ αυτό ας χτίσουμε από σήμερα, όλες μαζί, γέφυρες ελπίδας, αισιοδοξίας και δύναμης!